Norwegian Krkevisa

ganske enkel sang fra hardanger .

delene inni innefor strekene skal gjentas hvert eneste vers .
i “hei fara i veda skog . ” – gjentagelsen skal du bytte ut de tre siste ordene ,
med de tre siste i forrige linje .

lykke til!
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

Em G
og mannen han gjekk seg i veda skog ,
Am D G
– hei fara i veda skog . –
Am Em D C
D sat der ei krka i lunden og gol .
Am Em C Am D Em
– hei fara . faltu riltu raltura . –

mannen han tenkte med sjlve seg;
skal tru no den krka vil drepa meg?

og mannen han snudde om hesten sin ,
s kyrde han heim att til garden igjen .

hyr , du min mann , kva eg spre deg :
“kvar vart det av veden du kyrde til meg?”

“eg kyrde no slett ingen ved til deg ,
for krka ho svor ho sku drepa meg . ”

” no har eg aldri hyrt strre skam!
har du hyrt at ei krke har drepe ein mann?”

men krka kom etter p taket og gol ,
og mannen hen opp gjennom ljoren for .

og mannen han spente sin boge for kne ,
s skaut han den krka , s ho datt ned .

s spente han fre dei folane ti;
men krka ho sprengde alle di .

s spente han fre dei folane tolv ,
s kyrde han krka p lvegolv .

s fldde han krka og lema ho sund ,
ho vog innp seksten og tjue pund .

av skinnet s gjorde han tolv par skor ,
det beste paret det gav han til mor .

og kjtet han salta i tunner og fat ,
og tunga han haddE til julemat .

av tarmane gjorde han tolv par reip ,
og klrne han brukte til mka – greip .

og nebben han brukte til kyrkje – bt ,
som folk kunne sigla p fr og t .

og munnen han brukte te mala korn ,
og yro han gjorde til tutar – horn .

av augo s gjorde han stoveglas
og nakken han sette p kyrkja til stas .

og den som kje krka han nytta s ,
han er ikkje verd ei krka F .